Aliens vs. Predator Requiem



Producent: Rebellion
Wydawca: Activision Blizzard
Gatunek: TPP
Data premiery: listopada 2007


Gra stworzona na podstawie filmu o takim samym tytule. Jest obrazem odwiecznej walki między dwoma niezwykle potężnymi rasami. Pierwszą jaka spotkamy są Obcy „Alien” bardziej przypominają dzikie zwierzęta, niezwykle mordercze stworzenia, które przystosowują się nawet do najtrudniejszych warunków, by móc się rozmnażać potrzebują nosiciela, obdarzone są szczątkową inteligencja, druga z ras to tak zwani „Predatorzy” rasa ta jest niezwykle inteligentna i rozwinięta technologicznie, ci łowcy podróżują po obcych planetach i polując na nich, zdobywając trofea, stosują hierarchię plemienną, a najważniejszy dla nich jest honor, jest jeszcze trzecia rasa nic nie znacząca w tej wojnie, to ludzie będący karma dla obcych i nic nie znaczącym trofeum dla myśliwych.
W wyniku usterki na ziemie spada statek transportowy Predatorów przewożący inkubatory w których znajdowały się zarodki obcych, i jak to bywa oczywiście zarodniki przetrwały zderzenie z naszą planetą, wydostały się z statku i zaczęły rozprzestrzeniać się po okolicznych terenach dziesiątkując tym samym okoliczną ludność, ale na szczęście wkraczasz ty pod postacią Predatora, twój cel to nie dopuścić by ludzie odnaleźli waszą technologie oraz zlikwidować wszystkich obcych, tak w najprostszym skrócie  przedstawia się fabuła gry.

Grafika w grze jest naprawdę ładna, tekstury pięknie, tereny które przyjdzie nam zwiedzać niezwykłe rozległe, a i postacie odznaczają się bardzo dokładnym wykonaniem od strony graficznej. Niestety oprawa audio już tak ładnie się nie prezentuje, a szkoda bo to ona według mnie odpowiedzialna była za klimat jaki panował w grze. Słychać tak naprawdę tylko wrzeszczących ludzi z przerażenia i dźwięk ostrza uderzającego… no właśnie nie wiadomo o co. Przepraszam, że przyrównam tutaj wersję pecetową ale oczekiwałem naprawdę podobnego klimatu, czekałem za swoistym napięciem, za strachem o to co morze znajdować się w następnym pomieszczeniu i co… i nic. Niema tej pecetowej atmosfery, wiem że nie powinienem oczekiwać tego iż będzie to swego rodzaju konwersja ale chciałem tego charakterystycznego klimatu, no i bardzo się zawiodłem, owszem plansz do przejścia jest dużo ale co z tego gdy niema tego właściwego klimatu i do tego możemy sterować tylko jedną postacią czyli Predatorem. Co do samego sterowania to przypuszczam że autorom zabrakło klawiszy na naszej konsolce, bo przecież nasz główny bohater jest znany ze swojej skoczności i zwinności, jednak tu tego nie uświadczymy, biegniemy w rozpadlinę i o dziwo nasza postać sama przeskakuje podbiegamy do  następnej przepaści i biegniemy w miejscu, brak też skakania po drzewach bo niema klawisza na naszej konsolce odpowiedzialnego za sam skok .
Ubolewam też nad tym, iż kamera nie porusza się bezpośrednio za nami bo obracanie się na prawo i lewo za pomocą triggerów nie jest zbyt komfortowe, przynajmniej ja odniosłem takie wrażenie.

Sterowanie tylko i wyłącznie jedną postacią rekompensuje nam mnogość uzbrojenia jakie mamy do wykorzystania choćby działko plazmowe samo naprowadzające, ostrza naręczne czy też włócznia, oczywiście broni jest znacznie więcej i do tego możemy je ulepszać za pomocą tak zwanych punktów honoru, ale znów co z tego gdy zabrać możemy tylko podstawową czyli naręczne ostrza i dwie dodatkowe do wyboru.
Przeciwnicy, a raczej kukiełki w ogóle nie „myślą” ,zastawiane przez nich pułapki praktycznie nie istnieją, a i  przewidzenie ich ruchów jest dziecinnie proste, gdy zobaczymy jednego to wiemy skąd cała reszta wyjdzie, w przypadku żołnierzy jest jeszcze łatwiej wystarczy włączyć tryb niewidzialności i śmiało możemy koło nich skakać bo i tak nas nie zauważą, co i tak jest bez różnicy bo nasz bohater to chodząca maszyna do zabijania i nawet seria z karabinów maszynowych czy zmasowany atak obcych go nie poruszy na szczęście ustawiając najwyższy poziom trudności możemy to zmienić.

Przełączanie trybów widzenia jest boskie i twórcy widać że się postarali o efekt, przejścia są płynne, wrogowie nabierają indywidualnych cech, to znaczy jak ktoś ucieka z ludzi przed tobą to naprawdę jest jaśniejszy od pozostałych. Całości ratuje na szczęście tryb multiplayer, i to właśnie dzięki niemu gra nie jest wcale taka zła, nieudolni wrogowie z singla zostają zastąpieni żywymi którzy przewidują i planują, i wtedy robi się naprawdę ciekawie.
Podsumowując uważam że jeśli ktoś jest prawdziwym fanem kultowych postaci Aliena i Predatora  tak jak ja powinien zagrać, choć nie wiem czy część fanów nie rozczaruje ten tytuł. Ja jednak mimo wielu mankamentów gry powiem, że naprawdę warto zagrać choćby dlatego by zobaczyć tą nie kończącą się walkę czy kultowe postacie w akcji, szkoda że twórcy się bardziej nie postarali bo naprawdę mieli wielkie pole do popisu, a i sama gra stała by się znacznie lepsza, ale cóż.


Ocena gry:

Grafika: 8
Muzyka: 4
Grywalność: 7
Sterowanie: 4

Ocena końcowa: 6



Plusy
+główny bohater
+fabuła
+grafika

Minusy
-sterowanie
-oprawa A/V
-inteligencja przeciwników